Rodrigo Rey Rosa: Bomengevangenis / De schepenlichter

Roman in de Spaanse Bibliotheek

Origineel: Cárcel de árboles / El salvador de buques
Uit het Spaans vertaald door Paul Menken
Omslagontwerp: Erik Cox

140 pagina’s, paperback
ISBN 9789074622073 NUR 302
Verlaagd in prijs: euro 8,00

Lees de eerste pagina's (PDF)

Niet meer bij de boekhandel.
Dit boek kan direct bij de uitgeverij worden besteld met dit formulier.
 

In deze bundel zijn twee novellen opgenomen van de Guatemalteekse auteur Rodrigo Rey Rosa. De eerste, Bomengevangenis, werd door Le Monde beschouwd als 'zonder enige twijfel het werk van een groot schrijver.' Het is het verhaal van een onwaarschijnlijk, maar wellicht niet onmogelijk plan om gevangenen van een Latijnsamerikaans regime op monsterlijke wijze te veranderen in willoze slaven. Ook De schepenlichter hekelt de onderliggende dwaasheid van de dictatuur, als een admiraal wordt onderworpen aan een psychologische test en verzeild raakt in surrealistische situaties.

Rodrigo Rey Rosa werd in 1958 geboren in Guatemala en woonde in New York en Marokko. Hij neemt een vooraanstaande plaats in onder de jonge Latijnsamerikaanse auteurs. Zijn werk werd vertaald in het Frans, Engels en Duits. Rey Rosa wordt beschouwd als literair erfgenaam van Paul Bowles, die werk van hem in het Engels heeft vertaald.

Kijk op de auteurspagina van Rodrigo Rey Rosa voor de andere titels.

Recensies

'Het heeft even geduurd, maar ruim een kwart eeuw na de toekenning van de Nobelprijs voor literatuur aan Miguel Angel Asturias beschikt Guatemala weer over een auteur van internationale allure. Aan die indruk valt moeilijk te ontkomen, wanneer je de fascinerende novellenbundel Bomengevangenis - De schepenlichter van Rodrigo Rey Rosa leest.' (...) 'Iemand die zulke originele plots met zo weinig woorden op zo'n pakkende wijze weet te vertellen, kon niet lang onopgemerkt blijven.'
'Het eerste boek van Rey Rosa in het Nederlands is vóór alles een literair hoogstandje. Er wordt een dermate fascinerende wereld opgeroepen, dat je na lezing van de laatste regel het gevoel krijgt het boek nog lang niet uit te hebben. Een auteur die schrijft om herlezen te worden: meer kun je je niet wensen.'
Sander de Vaan in De Volkskrant

'Rey Rosa vertelt met elan. Hij laat zich niet ophouden door overbodige details en uitweidingen en weet doeltreffend de sfeer op te roepen die hij beoogt. In de twee nu vertaalde verhalen gaat het om de beklemming en vergeefsheid die hoort bij gesloten regimes. Niets zal ooit veranderen, verzet is onmogelijk, wie machtig zijn houden zichzelf machtig, wie vermorzeld worden hebben geen hoop. Het is Kafka onder de tropen.'
'De eerste proeve van Rey Rosa's schrijverschap is overtuigend, zonder overdonderend te zijn. De novellen zijn geschreven met spankracht en economie -voorwaarden waaraan in dit genre gemakkelijker is te voldoen dan in de ambitieuzere opzet van een roman. Deze novellen maken daar in ieder geval nieuwsgierig naar.'
Ger Groot in NRC Handelsblad.

'Ik moet toegeven dat ik met gepast wantrouwen aan deze twee novellen begonnen ben, want ook hier gaat het weer over martelpraktijken in een door militairen geregeerd Middenamerikaans land. Na lezing kan ik echter opgelucht vaststellen dat de auteur erin geslaagd is over deze onderwerpen te schrijven zonder te vervallen in de gemeenplaatsen van de protestliteratuur, de botte stijl van een Amnesty-rapport of de stellingen van political correctness (...) Bomengevangenis is een erudiete novelle, waarin citaten verwerkt zijn van Wittgenstein, Borges, de neuropsychologen Barbizet en Duizabo. Het is een filosofische meditatie over een virtuele realiteit en allesbehalve een naturalistisch verhaal.'
'De schepenlichter bevat minder erudiete verwijzingen dan Bomengevangenis, maar je zou het zonder bezwaar een kafkaiaanse novelle kunnen noemen.'
'Rey Rosa bekent zich met zijn debuut onmiddellijk tot de grote voorbeelden uit de wereldliteratuur.'
Peter Venmans in De Morgen

De auteur Paul Bowles heeft Bomengevangenis als volgt beschreven:
'In dit sarcastische verslag over de corruptie in het huidige Centraal-Amerika, ontdekt een regeringsfunctionaris zonder scrupules de manier om op eenvoudige wijze grote sommen geld te vergaren. Hij kan volstaan met het verzamelen van mannen die gekant zijn tegen het regime, en derhalve "al ter dood zijn veroordeeld", om ze te overhandigen aan een uiterst intelligente vrouwelijke arts die een methode heeft gevonden om ze te veranderen in slaven zonder enig begrip. Het monsterlijke project, ondenkbaar in de "beschaafde" wereld, is maar al te goed mogelijk (aangenomen dat het in technisch opzicht te verwezenlijken is) in een land waar de regering de absolute macht heeft en waar aan het menselijk leven geen waarde wordt gehecht.'